Politologia, Uniwersytet Jagielloński

CZŁOWIEK - ŁOŚ

No to się zdecyduj, o co Ci chodzi:
o bezstresowe wychowanie (cokolwiek to znaczy) czy o nieumiejętność wychowania?

To Ty wprowadziłeś jakąś asocjację: przestępczość młodocianych (wiadomo, co to), wychowanie bezstresowe (nie wiadomo, co to) -> Europa, więc z łaski swojej mnie nie zmuszaj, żebym tu podejmował próbę interpretacji.

wincent ferrer

Nie twierdzę że przestępczość młodocianych(zresztą w tym przypadku trudno mówic o młodocianych jak mają jakieś 12-13 lat...) wynika li tylko z bezstresowego wychowania bo byłaby to piramidalna bzdura.NAtomiast nieumiejętnoś wychowywania(czy tez maskowanie jej pod jekże ładnym eufemizmem "bezstresowego") produkuje takich samolubnych dupków zapatrzonych w siebie i broniących się tatusiem czy starszym bratem.
Jednak i tak za dużo smutniejszy niż to że takie prymitywy są(bo są,były i będą bez względu na zdolności wychowawcze tudzież wychowawcze metody) jest postawa mam_cię_w_dupie_bo_to_twój_problem prezentowana przez przechodniów...(pewnie wierzących i praktykujących katolików co ich uczono o miłosiernym samarytaninie...nic tylko karmić z procy takich:/)

Mosze Bergstein · Mędrzec Syjonu Dołączył: 02 Mar 2006 Posty: 2421 Przeczytał: 0 tematów

CZŁOWIEK - ŁOŚ

cuth

I o tym, ze wychowanie bezstresowe to wychowanie "liberalne", oparte na mylnych ideałach wolności i otwartości. Nie wspomniał także, że prawdziwi "katolicy" i "konserwatysci" lejacy swoje dzieci jak nalezy wychowują je na prawych i sprawiedliwych fanów Ziobry.

Uwielbiam argumentacje Grzeska; białe - czarne. Nie wiem, czy byłem wychowywany bezstresowo - być może, nie pamietam żeby rodzice mnie kiedykolwiek uderzyli, w moim domu raczej nie podnosi sie głosu. Niemniej jednak nie zdarzyło mi sie nigdy nikogo pobić/okraść/zamordować. Niby wszystko przede mną, ale...

Mosze Bergstein · Mędrzec Syjonu Dołączył: 02 Mar 2006 Posty: 2421 Przeczytał: 0 tematów

wincent ferrer

cuth

CZŁOWIEK - ŁOŚ

Mary$ · Dołączył: 09 Mar 2006 Posty: 1409 Przeczytał: 0 tematów Skąd: z jutra

No to może z innej strony. O dziwo można znaleźć definicję potocznego i „pustego” jak twierdzisz Łosiu sformuowania „bezstresowe wychowanie”. Ma ono swój desygnat. Powszechnie jest rozumiane jako zapewnianie dzieciakom maksimum swobody, które nierzadko prowadzi do patologicznych sytuacji. A jak to się niby ma do pedagogicznego ujęcia…Proszę:
Beztresowe wychowanie ma swoje źródła w psychologii humanistycznej (głównie amer.).Wychowanie takie miało rozwinąć tkwiące w dziecku siły i zdolności. „Rozwój ten nastąpi, gdy wychowawca będzie opiekował się wychowankiem, pozostawiając mu dużo swobody, przyswajał do obcowania z innymi i zachęcał do przejawiania własnej aktywności” jak to ładnie jeden z panów teoretyków wyłuszcza. Odwołują się do Rousseau, że człowiek jest dobry i kropka. Wychowywanie ma oznaczać nie kierowaniue, ale "usuwanie przeszkód" i jak najmniejszej ingerencję w naturę ludzką z natury dobrą (śliczne). Jedynym kryterium - swoboda. Powinno się uczyć tego, czego spontanicznie chcą dzieci. Szkoła – „miejsce "radosnego spędzania czasu"” .Wszystko ma być oparte na naturalnej ciekawości uczniów i wspieraniu jego naturalnego rozwoju. W latach 60. powstaje współzałożona przez pana Maslowa popisowa szkoła stosująca się do takich zasad. Stylem wychowania – pełen leseferyzm.
Więc zaczęło się w Europie, załapało i zaświeciło triumfy (Wincenty więc po części ma rację).
Dalej: Krytyka podnosiła i nadal podnosi argument, że wychowanie bez jasnych norm i zasad wcale nie jest bezstresowe, a jasne granice dają przejrzystą przestrzeń, która wspiera i motywuje, dodaje odwagi.
Obrońcy na to, że takie wychowanie nie jest dowolnością, lecz świadomością ograniczeń. Nie chodzi o dowolność, ale o serdeczność i akceptację między wychowankami a wychowawcami. (ładne, ale nierealne). I tak przekonując do swoich racji przyczynili się do wychowania ponadprzeciętnej liczby ludzi bez wyczucia taktu w stosunkach międzyludzkich, egocentryków, lokalnych tyranów lub zdezorientowanych strachoputów.
Z tego zrodziła się nadto Humanistyczna teoria uczenia się w skrócie mogąca tak dać się wypunktować ("Program szkolny" Allan C. Ornstein, Francis P. Hunkins)
• Nauczyciele wrażliwi są na świat uczniów.
• Uczniowie postrzegani są jako indywidualności o zróżnicowanych potrzebach, zdolnościach, i możliwościach.
• Poczucie tożsamości i własnej wartości ucznia uznaje się za podstawowy czynnik w procesie uczenia się.
• Uczenie się ma charakter całościowy, nie tylko poznawczy, akt uczenia się obejmuje emocje, uczucia i umiejętności ruchowe.
• Uczenie się oparte jest na ciepłych interakcjach nauczyciela i uczniów; przymus i dyscyplina odgrywają minimalną rolę.
• Jakość i sam proces uczenia się są równie ważne, a niektórych przypadkach nawet ważniejsze niż efekty uczenia się; nauczyciel opiekuje się uczniami.
• Uczniowie dzielą się myślami, pracują wspólnie, uczą się wzajemnie i pomagają sobie; grupy są zróżnicowane, unika się rywalizacji między uczniami.
• Uczniowie wspólnie z nauczycielami planują doświadczenia dydaktyczne oraz czynności składające się na program.
• Uczniowie mają prawo wyboru (w pewnych granicach) i swobodę (wraz z odpowiedzialnością), czego i jak się uczyć, do jakich wyników dojść; w zależności od stopnia rozwoju i wieku uczniów wzrasta ich zakres wyboru i swobody.
• W procesie dydaktycznym wykorzystuje się doświadczenia życiowe, odkrycia, badanie i eksperymenty.

śliczne pod warunkiem, że "materiał" na ucznia chce współpracować i może się stać równym partnerem wspólnego przedsięwzięcia "uczę Ciebie - ty się uczysz"... mało realne. Hiperidealistyczne. A w domu, jak i w szkole - brak autorytetu.
Takie wychowanie jest z pozoru bardzo wygodne, bo niby nie czasochłonne - to wielkie nieprozumienie daje właśnie podobne efekty - nie ma już dzieci - albo są tylko pozostawione same sobie i to niekoniecznie w patologicznych rodzinach. A może to poprostu winna niedorosłych rodziców?

Mosze Bergstein · Mędrzec Syjonu Dołączył: 02 Mar 2006 Posty: 2421 Przeczytał: 0 tematów

Tylko cały czas brniemy w jakimś dzikim absurdzie utożsamiania dzieci z patologicznych rodzin z dziećmi liberalnie wychowanymi. I to stanowi o tym, że dyskusja nie ma sensu bo jest oparta na z góry głupich przesłankach.

Mary$ · Dołączył: 09 Mar 2006 Posty: 1409 Przeczytał: 0 tematów Skąd: z jutra

nie Mosze - ty uważasz, że na tym dyskusja się opiera. Ja tego nie zauważyłam. Inną rzeczą jest, że dzieci z "rodzin liberalnych" TEŻ stają się elemantem "patologii".

Mosze Bergstein · Mędrzec Syjonu Dołączył: 02 Mar 2006 Posty: 2421 Przeczytał: 0 tematów

Owszem, zdarza się. Jak sądzę równie często, a może rzadziej niż dzieci z rodzin konserwatywnych, w których się je leje, zamiast wychowywac, i które potem myślą, że tak właśnie się postępuje w kontaktach międzyludzkich.

Natomiast co do tego:

wincent ferrer

Nie Mosze.
Dyskusja nie wzięła się z mojego rzekomego "rodzina patologiczna"<=>"bezstresowe wychowanie",tylko mojego ubolewania nad postępowaniem kwiatu polskiej młodzieży w zamieszczonym artykule które to zachowanie jest wynikiem niewłaściwie przebiegającej u tych dzieciaków socjalizacji.Natomiast "bezstresowe wychowanie"(dla Łosia definicja której brak mi wypominał Wink

:bezstresowe wychowanie to brak narzucania obowiązków, i brak wyciągania konsekwencji z postępowania dziecka)powoduje takie defekty w socjalizacji i dlatego zwróciłem na to uwagę.