Politologia, Uniwersytet Jagielloński

wilde · Wysłany: Czw 11:38, 30 Mar 2006 Temat postu:

wszystko co Kazelot splodzil po roku dwutysiecznym, z drobnymi wyjatkami, potwierdzajacymi jeno regule, ze dobry Kult to dobry stary Kult, a nie kaenzety jakowes (no, zasadniczo 'Ls Machinas De Las Muerte'- do wybaczenia)

CZŁOWIEK - ŁOŚ · Wysłany: Czw 17:30, 30 Mar 2006 Temat postu:

Nie wiem, czy można tu mówić o rozczarowaniu, bo kiedy człowiek się spodziewa czegoś strasznego, to się raczej nie powinien czuć rozczarowany...
Obiecałem sobie jakiś czas temu, że zapoznam się z debiutancką płytą zespołu Ich Troje pt. „Intro”, żeby sobie wyrobić pogląd. No i się właśnie zapoznaję.
Jeśli ktoś próbowałby mi wmówić, że oni kiedyś nagrywali piosenki nadające się do słuchania, to zacząłbym się tarzać po nawierzchni. Ilością wiochy, jaka się znajduje na tym albumie, można by obdzielić kilka zespołów. Przypomniał mi się dowcip o wodzu indiańskim, kolei żelaznej i czajniku - ta płyta ukazała się 10 lat temu i nim o Ich Troje zaczęło być głośno, polski parlament miał wystarczająco dużo czasu, żeby im ustawowo zabronić grania i śpiewania.

Co do Akurat:
1. discopolowy pomysł na granie, remizowe melodie z przesterami - „dobra poleczka z Opoczna, bo skoczna!”,
2. najbardziej monotonny wokal świata,
3. burackie poczucie humoru wypływające z tekstów - przykłady ekstremalne: „Kątemplujący” albo „Okciuk”, ale reszta nie mniej żałosna,
4. ogólnie - królestwo banału na każdym polu.
To nam się nie podoba - mnie przynajmniej Cool

Olej · Wysłany: Czw 23:08, 30 Mar 2006 Temat postu:

Łosiu, z tym Ich Troje to trochę rozminąłeś się z tematem, bo to mają być "Rozczarowania muzyczne". Chyba nie spodziewałeś się po Ich Troje niczego specjalnego?... Wink

CZŁOWIEK - ŁOŚ · Wysłany: Czw 23:18, 30 Mar 2006 Temat postu:

No właśnie to zastrzegłem na początku; ale nie mogłem się powstrzymać przed napisaniem paru słów Very Happy

W tej samej kategorii - czyli: „rozczarowania spodziewane”:
David Gilmour - „On an island”
Straszliwie nijaka płyta - popłuczyny nie tylko po najlepszych czasach Pink Floyd, ale też po tych płytach nagranych bez Watersa. Jeśli ktoś szuka potwierdzenia tezy, że w pewnym wieku facet powinien przestać grać rock’n’rolla, bo się ośmiesza, to nowy album p. Gilmoura może być niezłym przykładem. Lepiej promocji tego dzieła nie podpierać etykietką „legendarny gitarzysta Pink Floyd”, bo jacyś niezorientowani przyjdą potem i będą płytę reklamować.

kjt

Patrz synku, to jest kupa!!
Nowy Tool - bodajże "10000 Days" się to zwie.
OK, ja rozumiem, że na "Lateralusa" się czekało przeszło 3 lata od czasów "Aenima". Owszem - było na co. Od premiery Lateralusa minęło już 5 lat i oto otrzymujemy... ścierwo. Muzycznego gniota, który nie reprezentuje sobą nic poza wtórnością. Koszmar. Odmawiam dalszego słuchania Tool. Pozamiatane.
Polecam 12-letnim dzieciakom. Bedą się cieszyć, no bo gitarka gra.

CZŁOWIEK - ŁOŚ

Kuwa, nie wytrzymałem... Very Happy

Może to jeszcze nie rozczarowanie muzyczne, ale dotarł do mnie właśnie tytuł nowej płyty zespołu łódzkiego Coma. Jeszcze bardziej wieśniacki niż tytuł poprzedniej: „Zaprzepaszczone Siły Wielkiej Armii Świętych Znaków”. Słabo?

Po przeczytaniu zapowiedzi zamieszczonej tu: [link widoczny dla zalogowanych] nie mam wątpliwości: niniejszym od strony miasta Łodzi nadciąga wielka ofensywa buractwa, mierzona zapewne wielką ilością ludzi na koncertach i opowiadaniami o tym, że to jest jedna z najważniejszych grup rockowych w Polsce ostatnich lat, że charyzma, że poetyckie teksty itd... Jajebie! Cool

Izaak Apfelbaum

Łosiu kurde, 100% zgody! Very Happy

Swego czasu na lokalnym forum pijackim w temacie o najgorszych zespołach napisałem coś takiego:
Ten zespół jest tak chujowy, że słuchając go zaczynam popierać aborcję. Muzyka dla dwóch typów ludzi: psudointelektualistów czytających awangardowe wiersze oraz niby-romantyków, dla których taka muza to szczyt wyrafinowania i romantyzmu. Słucha tego mój współlokator i jestem już w temacie trochę obeznany: "nauczyłem się umierać w sobie" Laughing

, "przestrzelony jakimś nieostrożnym słowem" Laughing

No i ten niedojebany, niekiedy prawie płaczący wokalista. Żenada Neutral

Właśnie. Współlokator ściągnął już nową płytę i prawie się przy niej spuszcza. Co za kurwa pech Sad

kjt

Ekhm... mi się zawsze wydawało, że Coma z samej swojej definicji jest pedals.... , przepraszam, homoseksualna. Ale cieszy, że coraz więcej ludzi do odkrywa Smile

.

CZŁOWIEK - ŁOŚ

Dzisiaj nad ranem, na fazie surrealistyczno-przedegzaminowej, zacząłem wymyślać kolejne tytuły dla kolejnych płyt zespołu Coma. Póki co proponuję takie:

1. Tegoroczne mroczne sprawozdanie ze zbiorów buraka pastewnego wierszem
2. Niezmierzony ocean poetyckiego moczu o dużej zawartości leukocytów
3. Mroczny baobab Stasia Tarkowskiego przysposobiony do zamieszkania od zaraz
4. Feeria pozytywnych uczuć w twierdzy neurotycznego czarnoksiężnika Gargamela
5. Piesek Patosek na smyczy ogniem żywym płonącej

CZŁOWIEK - ŁOŚ

Muzyka dla dwóch typów ludzi: psudointelektualistów czytających awangardowe wiersze oraz niby-romantyków, dla których taka muza to szczyt wyrafinowania i romantyzmu. Słucha tego mój współlokator i jestem już w temacie trochę obeznany: "nauczyłem się umierać w sobie" , "przestrzelony jakimś nieostrożnym słowem" No i ten niedojebany, niekiedy prawie płaczący wokalista. Żenada

1. Ja Ci powiem inaczej: to jest ogólnie muzyka dla młodzieży. Albo dla takiej, która nie odrobiła lekcji i jeszcze nie wie, że Pearl Jam, RATM i Alice in Chains to już było i się skończyło; albo dla takiej, która może i wie, ale jej to nie przeszkadza, bo lubi te piosenki, które już raz słyszała Wink

2. Wokalista to jest tam całkiem zacny w sensie „umieć”, ale w sensie „kumać o co chodzi” to faktycznie załamka. No i te zaciągnięcia stylizowane na Veddera... Confused

Bleeeeah!

3. A tutaj Porcys fajnie napisali o tym hiciorze z pierwszej płyty: [link widoczny dla zalogowanych] Smile

4. Ej, ale co ma orientacja seksualna do chujowości muzyki? Jest jakaś korelacja?

Izaak Apfelbaum

Ja bym dał coś bardziej poetyckiego - z elementami gotyku wręcz:
6. Uwięziony w ruinach kościoła samotności czekam na Twe przybycie na gwiezdnym rumaku.
7. Tajemnicza dama o smutnym wzroku i tysiąc srebrnych róż.
8. Wewnętrzna śmierć krokiem ku falistej nieskończoności.

Izaak Apfelbaum

Mosze Bergstein · Mędrzec Syjonu Dołączył: 02 Mar 2006 Posty: 2421 Przeczytał: 0 tematów

Tak gwoli ścisłości oni są ze Strykowa bodaj - taka mieścina - 4 tys. mieszkańców -20 km od Łodzi:P (trzeba dbać o dokładność). A tak poza tym - totalna żenada - na ich koncerty chodzą tylko największe niedorozwoje:P

CZŁOWIEK - ŁOŚ

No tak: przed Państwem zespół Coma ze Strykowa „na wygnaniu w mieście Łodzi / gdzie nawet bieganie psom szkodzi” - od razu lepiej brzmi Very Happy

Zajrzałem dzisiaj nad ranem na forum zespołu i się nie pomyliłem - w wątku o nowej płycie panuje kolektywny wzwód na kilkadziesiąt osób Wink

Aha, głos Ci się może, Izaaku nie podobać, ale facet śpiewać umie. Tak jak nie musi Ci się np. podobać gitara Satrianiego - ale umiejętności się po prostu jednemu czy drugiemu nie da odmówić. (Tylko co z tego? Wink

)

Mosze Bergstein · Mędrzec Syjonu Dołączył: 02 Mar 2006 Posty: 2421 Przeczytał: 0 tematów

Właśnie- co z tego - skoro śpiewa takie szmirowate tekstY:P